elektrod

elektrod
electrode
grafitelektrod; graphite electrode
inelektrod; input electrode
joniseringselektrod; jonizing electrode
kolelektrod; carbon electrode
positiv elektrod; anode
svetselektrod; welding bar, welding electrode

Svensk-engelsk geologi lexikon. 2013.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • elektrod — s ( en, er) del som leder ström till el. från ett annat medium t.ex. en apparat el. människokroppen …   Clue 9 Svensk Ordbok

  • elektrud — <yun. elektron və hodos – yol> fiz. Elektrik cərəyanını maye və qazların içinə daxil etmək üçün lövhəcik, şar və s. şəklində keçirici. Müsbət elektrod (anod). Mənfi elektrod (katod). Rentgen borucuqları elektrodu …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • Elektrode — Sf Bauteil, von dem aus elektrische Ladungen in Flüssigkeit oder Gas übergeleitet werden per. Wortschatz fach. (19. Jh.) Neoklassische Bildung. Entlehnt aus ne. electrode, das von Faraday aus ne. electro und dem zweiten Element von ne. anode und… …   Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache

  • electrodo — ‘Extremo de un conductor en contacto con un medio, al que lleva o del que recibe una corriente eléctrica’. En español, por influjo del francés (electrode, pron. [elektród]), la única forma usada ha sido la llana electrodo [elektródo], aunque… …   Diccionario panhispánico de dudas

  • antracyt — m IV, D. u, Ms. antracytycie; lm M. y «odmiana węgla kamiennego zawierająca do 97% pierwiastka węgla, czarna, często z szarym odcieniem, o metalicznym połysku; odznacza się dużą wartością opałową, używana również do wyrobu elektrod» ‹z gr.› …   Słownik języka polskiego

  • cokół — m IV, D. cokółkołu, Ms. cokółkole; lm M. cokółkoły 1. «podstawa rzeźby lub pomnika; postument» Marmurowy cokół nagrobka. 2. «najniższa, naziemna część budowli lub elementów architektonicznych (np. kolumny, filaru, portalu), najczęściej wysunięta… …   Słownik języka polskiego

  • elektrolizer — m IV, D. a, Ms. elektrolizererze; lm M. y chem. fiz. «urządzenie służące do przeprowadzania elektrolizy, składające się ze zbiornika zawierającego elektrolit i zanurzonych w nim elektrod, połączonych ze źródłem prądu stałego; wanna… …   Słownik języka polskiego

  • grafit — m IV, D. u, Ms. grafiticie; lm M. y 1. «trwała odmiana alotropowa węgla, minerał miękki, łupliwy, czarny z odcieniem srebrzystym, tłusty w dotyku; stosowany do wyrobu elektrod, tygli, retort, ołówków, farb, tuszu oraz jako suchy smar i jako… …   Słownik języka polskiego

  • heksoda — ż IV, CMs. heksodaodzie; lm D. heksodaod elektr. «lampa elektronowa mająca sześć elektrod: katodę, anodę oraz cztery siatki» ‹gr. + (elektr)oda› …   Słownik języka polskiego

  • heptoda — ż IV, CMs. heptodaodzie; lm D. heptodaod elektr. «lampa elektronowa mająca siedem elektrod: katodę, anodę, oraz pięć siatek» ‹gr. + (elektr)oda› …   Słownik języka polskiego

  • łuk — m III, D. u, N. łukkiem; lm M. i 1. «linia, krzywizna wygięta półkolisto» Łagodny, ostry łuk. Łuk tęczy. Opisać, nakreślić łuk. Zgiąć się, wygiąć się w łuk. Okrążyć, otoczyć łukiem. ∆ anat. Łuki kostne, chrząstkowe albo chrzęstne «kości,… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”